Mijn eerste klusje in de mediawereld vergeet ik nooit.

Via de AVRO, waar ik al een tijdje lid was van de jeugdomroep Minjon, kreeg ik het voor elkaar mee te mogen lopen in de grote televisiestudio van Joop van den Ende in Aalsmeer. Ik had me ooit  voorgenomen dat ik daar moest zijn om verder te komen in het televisievak, want daar werden de grote programma’s gemaakt. Ron’s Honeymoonquiz, De Surpriseshow, De Soundmixshow en nog veel meer. Op de allereerste dag dat ik er binnenkwam werd ik toegevoegd aan het productieteam van het programma,’Wedden, dat..?’, onderleiding van Janna Meppelink. Ik vond het geweldig en viel met mijn neus in de boter. Ik werd met open armen ontvangen en mocht direct deelnemen aan de wekelijkse productievergadering. Naast het hele productieteam zaten daar ook Joop van den Ende, Guus Verstraete, René Sleeswijk, Jos Brink, Frank Sanders en Sandra Reemer rond de tafel. Voor mij mensen waar ik destijds enorm tegenop keek en die ik tot op de dag van vandaag nog steeds dankbaar ben. Niet omdat ik daar mocht zitten maar omdat ze me lieten blijken dat ook mijn mening telde. Er werd echt van me verwacht dat ik mee vergaderde. 

Op de allereerste opnamedag werd door regisseur Guus Verstraete gevraagd of ik tijdens de uitzending de monitor voor de artiest wilde meedraaien op de vloer. Julio Iglesias was namelijk één van de gasten en tijdens zijn optredens wil hij altijd zien hoe hij in beeld wordt gebracht. Heel stoer kreeg ik ook een oortje zodat ik de aanwijzingen van Guus goed kon horen. De repetitie ging geweldig. Niet Julio zelf maar een look a like deed de camera repetitie en ik draaide de monitor keurig mee. Ik geloof dat Julio’s manager wel meekeek achter de schermen want er was één kant van Julio’s gezicht dat absoluut niet in beeld mocht. Na de repetitie kreeg ik van Guus een schouderklop. Als ik het zo zou doen vanavond tijdens de live-uitzending kon er niets misgaan. 

Wat was het geweldig die avond. Een studio vol mensen, iedereen op z’n plaats en afwachten totdat de omroepster vanuit Hilversum zou zeggen: “En dan schakelen we nu over naar studio Aalsmeer voor een rechtstreekse uitzending van Wedden Dat.” Samen met Joop van den Ende (hij stond toen nog zelf op de vloer) en andere leden van het productieteam liet ik het publiek klappen en langzaam weer stoppen zodat Jos Brink kon beginnen aan zijn openingswoorden. Zo fantastisch. Voor het eerst maakte ik van heel dichtbij mee waar ik thuis altijd naar keek. 

Na ongeveer een half uur hoorde ik duidelijk dat het voor mij tijd was om naar de plek te gaan waar de monitor stond. Het optreden van Julio zou bijna beginnen. Zoals gerepeteerd wist ik waar mijn positie was. Vlak bij de artiest, die nu nog in het donker stond, moest ik gaan zitten met mijn monitor. “Start de band” hoorde ik Guus roepen en heel langzaam kwam het licht op en verscheen daar de echte Julio Iglesias. Nog nooit had ik van zo dichtbij een echte wereldster gezien. Er ging van alles door me heen en ik vergat compleet om mee te draaien met de monitor. Het werd me pas duidelijk toen ik keihard in mijn oortje Guus hoorde gillen: “Welke idioot zit daar godverdomme met die monitor in beeld?” Heel snel heb ik me toen herpakt en deed precies zoals we het die middag hadden gerepeteerd. 

Toen de grote Guus achteraf naar me toe kwam kneep ik hem wel, maar het enige dat hij zei was: “Goed gewerkt jongen.” Zo was Guus. Ik heb in Aalsmeer nog aan veel programma’s mogen meewerken totdat ik zelf ging presenteren. Een prachtige tijd met veel onvergetelijke momenten.